Baseny hotelowe

-Dlaczego? - bo ja nie oceniam ludzi po kilku minutach. Lubie cie... Bo potrafisz postawic na swoim i nikt ci nie fika. Chwali ci sie to - usmiechnelam sie i znizylam. -I dlatego, ze jestes sliczna

Rozwarłam usta zaskoczona, słysząc jej słowa. Była to już druga lub trzecia osoba, która mnie komplementowała. Nie umiałam się póki co do tego przyzwyczaić, a bariera wokół mnie znów stopniała. Zacisnęłam usta w wąską linię, mając wrażenie, że grunt pod moimi nogami zrobił się kruchy. - Jak nie fika? A ta szurnięta blondyna? Lub ta Alex?

-Po prostu sa strasznie glupie... - zachichotalam i usmiechnelam sie delikatnie. -Nie wiedza z kim zadzieraja... Z Ariana.. Szefowa jednej z mafii..

- A to skąd wiesz? - spytałam i spojrzałam na nią. - Właściwie byłą. Chociaż, został Werner, więc wychodzi z tego dwuosobowa mafia. Opowiesz mi coś o sobie, Wiktorio?

-O mnie? - zdziwiłam się. Zazwyczaj nikt nie chciał słuchać o rudej suce, która wykorzystywała praktycznie każdego. Zaśmiałam się cicho.
-Opowiedzieć o sobie coś zanim stałam się wredną suką czy już po?

- Tak, o tobie. I przed i po - odwróciłam się w jej stronę, przerywając masaż i zmierzyłam ją wzrokiem od góry do dołu. - Chętnie się czegoś o tobie dowiem. Wbrew pozorom nie lubię słuchać i opowiadać tylko o sobie.

Usiadłam naprzeciw niej z szerokim uśmiechem.
-No to zacznijmy od tego co było przed. Hm... Jak by to - zagryzłam delikatnie wargę. -A już pamiętam... Do 14-tego roku życia mieszkałam w Norwegii.. Wychowywała mnie matka, która kilka dni przed moimi narodzinami rozwiodła się z ojcem... Nie mam do niego żalu o to. Nawet go nie lubię... Nienawidzę go

- Za co go nienawidzisz? - spytałam i zmarszczyłam brwi. - Coś zrobił tobie lub matce? - spytałam i założyłam nogę na nogę. - I jeszcze pytanie co się działo po 14-tym roku życia.

-Dlaczego go nienawidzę? Dlatego, że zostawił moja matkę.. Matkę i mnie. Najchętniej wpakował bym mu kulkę w łeb... Chociaż chciała bym popatrzeć jak cierpi

- Cóż... - pomyślałam chwilę i oparłam głowę na ręce. - Ja bym nie potrafiła nienawidzić, bo.. To w każdym bądź razie rodzina - wzruszyłam ramionami i wpatrzyłam się chwilę, w swoje kolana. - Nie znosiłam swoich rodziców, nigdy nie potrafiłam się z nimi dogadać, kłóciłam się z nimi co najmniej raz na dwa dni. Jednak nie potrafiłabym ich zabić, uznać, że nie powinni żyć. Bądź co bądź, gdyby nie oni, nie byłoby mnie tu. Nie gadałabym z rudą pięknością, nie prowadziła mafii, nie była światełkiem ww tunelu dla tych wszystkich osób... Na każdym cmentarzu są jakieś plusy - podniosłam wzrok na nią. - Ciężko jest wybaczyć, ale na twoim miejscu spróbowałabym. Chciałabym jednak nawiązać jakąś znajomość, dowiedzieć się czemu zostawił - pogłaskałam ją palcem po policzku. - Ludzie zasługują na drugą szansę, jak to kiedyś mawiałam. Po niej stwierdzasz, czy kulka czy litość.

Wtuliłam policzek w jej delikatną dłoń. Zamknęłam oczy rozmarzona. Była taka delikatna... A inni mieli ją za kurwę zwykłą.
-Dawałam już mu drugą szanse.. - wyszeptałam i zagryzłam delikatnie wargę. Chciałam ją pocałować. Tak bardzo tego chciałam, że ledwo się powstrzymywałam. -I sama wpakowałam mu kulkę w łeb... Jak tylko zamienił się w zombie

- To już zmienia postać rzeczy - przytaknęłam ruchem głowy i kontynuowałam głaskanie jej policzka, widząc jak to się jej podoba. Wciąż jednak nie znałam jej na tyle dobrze, bym miała ją pocałować. Potrzebowałam by rozbudziła we mnie uczucia, które nawet się nie wychylały. Nie należało u panny Valladares mylić zainteresowania kimś czy chwilowej troski z jakimiś uczuciami. One aktualnie nie wychylały się z okopów. Nikt nie mówił, że będzie łatwo.

Zamknęłam na chwilę oczy po czym ponownie je otwarłam. Zbliżyłam usta do policzka Ariany. 
-Mogę? - nie czekając na odpowiedź, musnęłam jej policzek. Był miękki. 
-Jesteś na prawdę urocza...

- Możesz - mruknęłam w odpowiedzi, widząc że i tak dopnie swego i tak. Westchnęłam w momencie, gdy poczułam jej usta na swoim policzku i spuściłam wzrok na podpórkę na ręce przy leżaku. - Oh, przestań - przewróciłam oczami i poczułam, że się rumienię. Najzwyczajniej w świecie zaczęła mnie zawstydzać komplementami, a w takiej sytuacji najprawdopodobniej będę je traktować jak te od Wernera, tylko że będę je brać do siebie, a nie olewać.

-Dobrze... Jeżeli tylko zechcesz, przestanę. - uśmiechnęłam się delikatnie do dziewczyny. Zakręciłam kosmyk jej kruczo czarnych włosów na palcu wskazującym po czym rozplątałam go. Zbliżyłam się do jej szyi i musnęłam delikatnie.

-Chociaż... Nie, nie musisz przestawać - westchnęłam znów i przeszły mnie dreszcze, gdy tylko jej usta dotknęły mojej skóry. Jeśli tak dalej pójdzie... - Nie nudzi ci się tu? Najchętniej bym coś zjadła - dodałam i się przeciągnęłam, po czym się podniosłam się i sięgnęłam po ręcznik, by się nim wytrzeć. Wciąż byłam mokra, ale... Od wody oczywiście! - Zaraz wracam - powiedziałam zanim zniknęłam w przebieralni. Po chwili wróciłam ubrana w czarne spodenki i bordową luźną bluzkę.

Zachichotałam. Jej reakcja była taka cudowna. Ja miałam swoje ubrania tutaj. Założyłam krótką, obcisłą koszulkę i spodenki, które były jeszcze lekko mokre, ale co tam. Zarumieniłam się widząc ją ponownie. Wyglądała cudownie. 
-Jesteś... Boska...

- Tak tak, wiem - mruknęłam, jakby w obronie, ponieważ znów mnie zawstydziła. Na szczęście tym razem moje policzki się nie zarumieniły, a ja spojrzałam po prostu w bok. - Więc lecimy coś wszamać? - owszem, Wiktoria też nawet nawet wyglądała, jednak nie chciałam by widać było w moich oczach to co czułam. Wsunęłam dłonie w kieszenie.

-Gdyby nie sytuacja w jakiej się wszyscy znajdujemy... Zaprosiła bym cię do restauracji na coś drogiego, ALE - zaśmiałam się cicho. -Jesteśmy gdzie jesteśmy wiec możemy poszperać za czymś w kuchni. Raczej nikt nas nie będzie oskarżał o kradzież czy coś w tym stylu

- Nie będzie miał kto nas oskarżać o to - wzruszyłam ramionami i podeszłam do filaru, o który oparłam karabin. Złapałam za jego pas i przewiesiłam sobie przez ramię, spojrzałam na nią. - Za mną - machnęłam ręką w swoim kierunku i wyszłam z basenów.
NP: Zniszczona Kuchnia

Ruszyłam za dziewczyną z uśmiechem. Miałam ochotę podskakiwać ze szczęścia. Spoglądałam na pośladki dziewczyny. Normalnie... Można oszaleć na jej punkcie i ja... Chyba to zrobiłam. Tak... Widocznie to zrobiłam