Pokój nr 5 (Ariana)

Weszłam do pokoju i rzuciłam obok łóżka swoją torbę. Opadłam na nie i westchnęłam ciężko. Czemu tylko w gangu byłam lubiana? Człowiek i tak oferuje swoją pomoc, ale i tak źle i tak niedobrze.... Zerknęłam za okno i przygryzłam wargę, była cholerna ulewa. Zawsze najlepiej uznać mnie za sukę i nie dopatrzyć się pozytywów. Genialnie po prostu. Zajęłam się rozpakowywaniem torby, by nie myśleć o tym co miało miejsce.